Servet-i Fünun Sanatçıları

 

               Tevfik Fikret ( 1867 – 1915 )     

                                                                                                                                                                             Aruzu Türkçeye ustalıkla uygulayan şairlerindendir. Türk şiirinde Batılılaşma hareketinin dönüm noktalarından biridir. Türk şiirini geleneksellikten kurtarmıştır. Batı şiirindeki son nazım biçimini ilk kullanan şairdir. Şiirde parnasizmden etkilenmiştir. Önceleri bireysel konularda yazan Tevfik Fikret, daha sonra toplumsal konulara yönelmiştir. Şiirlerinde vatan, adalet, hürriyet gibi kavramları kullanmıştır.    



                                            

                       Cenap Şahabettin ( 1870 – 1934 )                                                                                                                                     Muallim Naci’nin tesiriyle divan şiiri tarzında eserler verdi. Recaizade Mahmut Ekrem ve Abdülhak Hamit Tarhan’ın etkisiyle Servet-i Fünun’da Batı tarzında şiirler yazdı. Parnasizmden ve sembolizm etkisi ile şiirler yazdı. Tüm şiirlerini aruz ölçüsüyle kaleme almıştır. Şiiri ahenkli bir resme benzetir. Elhan-ı Şita bu şiirlerinden biridir. “Sanat, sanat içindir” görüşünü savunmuştur. Nesir türünde ise nükteli yazılar yazmıştır. Şiirde de nesirde de süslü anlatıma önem verir. Atasözü niteliğinde yazmış olduğu Tiryaki Sözleri adlı eser 100 Temel Eser arasındadır.

                    Halit Ziya Uşaklıgil ( 1866 – 1945 )                                                                                                                                       Servet-i Fünun ile birlikte Türk edebiyatının en önemli roman ve hikâye yazarlarından biridir. Türk romancılığının babası olarak nitelendirilir. Realizm ve natüralizm etkisi ile birlikte romanlarında romantizm de geniş yer tutar. Güçlü bir hikâye tekniğine sahiptir. Romanlarında ağır ve süslü bir dil kullanır. Servet-i Fünun döneminin en büyük sanatçısı ve artistik nesrin kurucusudur. Romanlarında gözlem büyük yer tutar. Batılı anlamda Türk romancılığının asıl gelişimi Halit Ziya Uşaklıgil ile başlar. Roman ve hikâyelerin de olaylar “köşk, yalı konak, saray” gibi yerlerde geçer. Halit Ziya Uşaklıgil mensur şiirinin batılı anlamdaki ilk temsilcisidir. Mensur Şiirler ve Mezardan Sesler adlı iki eseri bu türde yazılmıştır.

                       Mehmet Rauf ( 1875 – 1931 )                                                                                                            
             Halit Ziya Uşaklıgil’den sonra Servet-i Fünun edebiyatının en güçlü romancısı Mehmet Rauf tur. Türk edebiyatının ilk psikolojik romanı Eylül, Mehmet Rauf’a aittir. Hikâye ve romanlarında romantizm etkisi görülür. Servet-i Fünun atmosferine uygun olarak romanları hüsran ve hayal kırıklığı ile biter. İnsan ruhunun derinliklerini ve psikolojik durumları başarıyla işlemiştir. Günlük siyasi çekişmeler ve sosyal hayat ile ilgilenmemiştir.                                                                                                                                              
                   Hüseyin Cahit Yalçın ( 1875 – 1957 )                                                         
             Edebi eserlerin yanında eleştirmendir. Eski edebiyatın karşısında yeni edebiyatı yani Batı’yı savunmuştur. Birçok sanatçı ile eski yeni tartışmasına girmiştir. Eserlerini realist bir üslupla ve gözleme dayanarak oluşturmuştur. “Sanat için sanat” görüşünü kabul eder. Servet-i Fünun dergisini yönetmiştir.                                                                                                                                                   
                      Süleyman Nazif ( 1869 – 1927 )                                                                         
                 Namık Kemal‘in etkisinde kalmıştır. Eserlerini sosyal temalar içerisinde işlemiştir. Milli duyguları eserlerine yansıtmıştır. Aruz vezninde vazgeçmemiştir. Sadeleşme ve Türkçülük akımının karşısında yer almıştır.                                                                                        
               Ahmet Hikmet Müftüoğlu ( 1870 – 1927 )                                                                                                                               Önce Servet-i Fünun daha sonra Yeni Lisan ve Türkçülük akımları içerisinde yer almıştır. Milli konularda sade bir dil kullanmıştır. Türkçülük akımı etkisinde yazdığı yazıları Çağlayanlar adlı eserinde toplamıştır. Çağlayanlar şiir kitabı MEB 100 Temel eser arasındadır. Türkçülük hareketinin kurucuları arasındadır.

Yorum Gönder